Japonya’da geliştirilen yeni teknoloji, teflonu düşük enerji tüketimiyle tamamen ayrıştırarak CO₂ emisyonunu ve hammadde bağımlılığını büyük ölçüde azaltıyor. Kimyasal olarak en dirençli plastiklerden birinin geri dönüşümü, uzun süredir ciddi bir sorun olarak biliniyordu.
Teflonun en dirençli özellikleri bile artık geri dönüşümün önünde engel değil; Japon araştırmacılar, bu inatçı plastiği adeta lazer neşteri gibi parçalayan bir teknoloji geliştirdi ve böylece hem enerji hem de hammadde kaybı yarı yarıya azaldı.
Politetrafloroetilen (PTFE) ya da bilinen adıyla teflon, olağanüstü kimyasal, mekanik ve ısıl dayanıklılığı sayesinde hem sanayide hem de evlerde yaygın kullanılıyor. Ancak bu özellikleri, geri dönüşümünü de son derece zorlaştırıyor. Yüksek sıcaklık, yoğun enerji tüketimi ve maliyet gerektiren geleneksel çözümler, çoğu teflon atığının çöplüklere gitmesine neden oluyor. Teflon geri dönüşümü için mevcut teknikler ise çoğu zaman düşük verim ve yüksek maliyetle sınırlı kalıyor.
Japon araştırmacılardan verimlilik ve düşük emisyon odaklı çözüm
Japonya Ulusal Kuantum Bilim ve Teknoloji Enstitüsü’nden (QST) Dr. Akira Idesaki ve Dr. Yue Zhao liderliğindeki ekip, teflon geri dönüşümünde çığır açan bir teknoloji geliştirdi. Bu yöntem, malzemeyi havada 370 °C’ye kadar ısıtıp 5 megarad (MGy) elektron ışınıyla ışınlamayı içeriyor. Elektron ışını ile plastik ayrıştırma sayesinde PTFE, yüzde 100 oranında parçalanıyor ve yeniden kullanılabilir organik flor bileşiklerine dönüştürülüyor.
Enerji tüketiminde yüzde 48 tasarruf ve CO₂ emisyonunda yarı yarıya azalma
Yeni teknoloji, 1 ton PTFE geri dönüşümü için yalnızca 2.169 kWh enerji gerektiriyor. Bu miktar, geleneksel yüksek sıcaklıkta piroliz yöntemine göre yaklaşık yüzde 48 daha düşük. Enerji tasarrufu, ton başına yaklaşık 859 kg daha az CO₂ emisyonu anlamına geliyor. Üstelik elde edilen flor bileşikleri, yeni yüksek performanslı plastiklerin üretiminde hammadde olarak yeniden kullanılabiliyor.
Kaynak güvenliği ve döngüsel ekonomi açısından stratejik önem
Japonya, floroplastik üretiminde kullanılan fluorit (CaF₂) ve hidrojen florür (HF) gibi hammaddelerin tamamını ithal ediyor. Bu nedenle yerli geri dönüşüm teknolojileri, hem tedarik güvenliğini hem de ekonomik sürdürülebilirliği güçlendirecek stratejik adımlar olarak görülüyor. Ayrıca PTFE’nin yaşam döngüsü CO₂ (LCCO₂) ayak izi, çoğu plastiğe göre çok daha yüksek olduğundan, bu tür yenilikler iklim hedefleri açısından da kritik.
Laboratuvardan sanayiye geçiş planı
Araştırma ekibi, teknolojinin endüstriyel ölçeğe taşınması için verim artırıcı çalışmalar yürütmeyi planlıyor. Sanayi ortaklarıyla işbirlikleri, süreç optimizasyonu ve atık toplama altyapısının geliştirilmesi de bu planın parçaları arasında. Elektron ışını ile plastik ayrıştırma teknolojisinin ölçeklenmesi, hem ekonomik hem de çevresel etkileri bakımından büyük potansiyel taşıyor. Proje, JST CREST desteğiyle (yürütücü: Dr. Norio Shibata) hayata geçirildi ve ACS Omega (uluslararası hakemli dergi) ile Radiation Physics and Chemistry (uluslararası hakemli dergi) yayınlarında yayımlandı.
Geri dönüşüm teknolojilerinde yeni bir eşik
Bu çalışma, kimyasal olarak en dayanıklı plastiklerden birinin dahi düşük enerji tüketimiyle tamamen geri dönüştürülebileceğini gösteriyor. Teknolojinin yaygınlaşması, gelecekte diğer floroplastik türlerinin geri dönüşümünde de devrim yaratabilir. Bu da hem flor kaynağı geri kazanımı hem de CO₂ emisyonlarının azaltılması açısından küresel geri dönüşüm stratejilerinde önemli bir dönüm noktası olabilir.
İlgili makaleler
- Mikroplastik üretmeyen bitki kaynaklı biyobozunur plastik
- Koroplast ve CSR Plastic’ten sürdürülebilirlik için stratejik iş ortaklığı
- Geri dönüşüm yapana nakit kazandıracak depozito sistemi geliyor
© 2025 Yeşil Haber